Celia Ledoux
Dit is een tekst over vrouwenlichamen. Die zijn nooit goed. Ook deze tekst zal u nooit goed vinden. Hij zit niet in één van die twee gebetonneerde kampen, waarin deze loopgravenoorlog zich heeft vastgemetseld.
Het gaat ‘m om de sluier.
Zo wordt hij genoemd. Hij komt in duizend varianten. Gezichtsbedekkend, klein, lang, los, strikt, hip. Sommige meisjes hebben een tulbandje, waarvan ik me steeds afvraag hoe ze ‘m gedaan krijgen. Hij lijkt me zo flatterend op dagen dat mijn haar slecht ligt. Sommige meisjes hebben plooien rond hun gezicht waarvan het duidelijk is dat ze niet dienen om de aandacht van hun schoonheid af te leiden, maar ‘m daar regelrecht te leggen via nauwgezet gevolgde youtube-filmpjes. Ik heb de indruk dat het soms één groot spel is.
De mens, waardanook: één pot nat.