Feminisme is al lang aanwezig in mijn leven. Van voorgaande vaststelling ben ik me al een tijdje bewust, maar een groot deel van mijn leven dacht ik hier niet over na. Ik was feminist zonder expliciet feminist te zijn.
In mijn kindertijd was ik iemand die niet voldeed aan de gendernormen. Mijn sekse is mannelijk, maar mijn genderexpressie was zeer vrouwelijk. Vroeger gingen mijn ouders, mijn zus en ik vaak naar een restaurant waarbij kinderen een klein cadeautje krijgen. Hierbij was er de opsplitsing van cadeautjes voor meisjes in een roze kartonnen doosje en degene voor jongens in een blauw doosje. Door mijn lange haren dachten de kelners (bijna) altijd dat ik een meisje was waardoor ik de roze verpakking kreeg. Dit vond ik leuk aangezien ik graag met speelgoed die geassocieerd worden met vrouwen speelde. Mijn ouders vonden dit minder prettig en wouden dat ik het blauwe cadeautje kreeg. Toen vroeg ik vaak dat ik in de verpakking mocht kijken om zo te zien welke ik toffer vond. Ik vond het jammer dat ik moest kiezen tussen speelgoed, maar ook dat het speelgoed opgedeeld was en dat jongens met jongensspeelgoed moesten spelen. Nu zijn we ongeveer 25 jaar later en besef ik dat ik als klein kindje streed voor zelfbeschikkingsrecht en tegen de genderstereotypen.
Fast forward naar mijn eerste keer stemmen bij de politieke verkiezingen. Op mijn achttiende had ik weinig weet van de politieke partijen en waarvoor ze stonden. Hierdoor deed ik veel online testjes zoals de Stemwijzer van Vrouwenraad, çavaria en Sensoa om te weten welke partij het dichtste bij mijn normen en waarden lag. Het was een zoektocht en een moeilijke keuze op wie ik precies zou stemmen. Toch was er één iets waarvan ik heel zeker was en is een principe die ik tot nu altijd gehandhaafd heb: ik stem op de eerste vrouw op de lijst. Het voelde oneerlijk dat mannen altijd op de eerste plaats stonden en vrouwen pas op de tweede. Ik was me ervan bewust dat dit zorgde dat mannen meer stemmen kregen dat vrouwen. Het stemmen op vrouwen voelde normaal aan en ik besefte niet dat dit een feministische actie is.
Hiervoor las je maar twee acties, maar ik kan er in een vingerknip nog 10 opnoemen. Feminisme en strijden naar gelijkheid ongeacht genderidentiteit, sekse, genderexpressie of seksuele oriëntatie zijn altijd een deel van mij geweest. Vier jaar geleden kwam ik in aanraking met een feministische organisatie en begon mijn zoektocht naar mijn feminisme. Wat vind ik belangrijk? Waarvoor wil ik strijden? Momenteel weet ik hoe feministisch ik altijd geweest ben, maar het nooit besefte. Tegelijkertijd ben ik momenteel vaak doelgericht met feminisme bezig, maar doe ik ook veel feministische zaken waarvan ik het niet besef. Feminisme zit in veel kleine acties en kleine gedachten, maar als ik ze allemaal optel zit ik aan een hoog getal. Feminisme zit in mijn DNA, vaak bewust, maar nog vaker onbewust.
Rue