Assita Kanko is politica (verkozen in Elsene), auteur en kaderlid in een internationaal familiebedrijf. Ze is ook lid van de denktank Liberales en columniste voor De Standaard.
Niet alleen het cynisme dat schaamteloze handelaars aan de dag leggen bij de seksuele uitbuiting van jonge studentes, raakte me de voorbije tijd erg, ook de bevestiging van stereotypes door de Brussels Marathon. De mannelijke winnaar kreeg eerst 1.000 euro, de vrouwelijke slechts 300 euro (DS 2 oktober).
Eva Brems, Professor of Human Rights Law, HRC UGent
Ik ben feminist. Ik kom op voor de rechten van vrouwen. Ik kom ook op voor de rechten van LGBTs, van personen met een handicap, van inheemse volkeren, van kinderen, van culturele en religieuze minderheden, van werknemers, van vluchtelingen, van de Palestijnen, de Sahrawi’s, de Koerden en alle andere onderdrukte volkeren, … ik kom op voor de rechten van iedereen. Mijn expertisedomein en het uitgangspunt van mijn activisme zijn de mensenrechten. Ik kom dus op voor veel doelen, en voor veel mensen.
Cultuur, Gelijke kansen V/M, Mensenrechten
Een vrouwenlichaam is nooit goed. (Deze column ook niet.)
Celia Ledoux
Dit is een tekst over vrouwenlichamen. Die zijn nooit goed. Ook deze tekst zal u nooit goed vinden. Hij zit niet in één van die twee gebetonneerde kampen, waarin deze loopgravenoorlog zich heeft vastgemetseld.
Het gaat ‘m om de sluier.
Zo wordt hij genoemd. Hij komt in duizend varianten. Gezichtsbedekkend, klein, lang, los, strikt, hip. Sommige meisjes hebben een tulbandje, waarvan ik me steeds afvraag hoe ze ‘m gedaan krijgen. Hij lijkt me zo flatterend op dagen dat mijn haar slecht ligt. Sommige meisjes hebben plooien rond hun gezicht waarvan het duidelijk is dat ze niet dienen om de aandacht van hun schoonheid af te leiden, maar ‘m daar regelrecht te leggen via nauwgezet gevolgde youtube-filmpjes. Ik heb de indruk dat het soms één groot spel is.
De mens, waardanook: één pot nat.
Elien Spillebeen, reportagemaker en vredesvrouw
‘Is een internationale vrouwendag nog wel nodig?’ Lang zullen ze er niet over hebben nagedacht op de redactie van Knack toen ze de vraag voor volgende week moesten bepalen. Het antwoord zal ongetwijfeld variëren van ‘Ja, maar…’ tot ‘Nee, maar…’. Op 8 maart zal de vrouw en de samenleving in verschillende lijstjes, opinies en reportages op de korrel worden genomen. En we doen er maar beter aan mee.
Mare Van Hove, bezielster platform Gendervrijheid
‘Identiteitspolitiek’ is een andere manier om te zeggen ‘dat ook het persoonlijke leven politiek is’. Dit is zeker zo in het geval van ‘gender’. In welke mate je als vrouw of man gezien en behandeld wordt, beïnvloedt je leven enorm. Heel wat persoonlijke dingen zijn erg geslachtsgebonden, zoals veiligheid op straat of een gelijke toegang tot allerlei kansen. En tenslotte klopt het dat een gedeelde ervaring (zoals als vrouw behandeld worden) mensen een gevoel van samenhorigheid geeft.
Jamila Channouf, De Gentse lente vzw
Dagelijks probeer ik er niet vanuit te gaan dat vrouwen zich bevinden in een ondergeschikte positie en continu bedreigd zijn in hun vrouw zijn. Mijn ingesteldheid is dat ik weiger er vanuit te gaan dat ik mezelf ooit zal schikken naar bepaalde ‘eventuele’ rolpatronen en zo trek ik door mijn dynamisch leven.
Bieke Machiels, Fedasil
Hoe vreemd om op twitter de hashtag #feminismisevil te zien als trending! Hoe kan opkomen voor vrouwenrechten kwaadaardig zijn? Vanwaar die negatieve beeldvorming over feminisme die onderhavig initiatief van de Vrouwenraad noodzakelijk maakt? Toch bizar dat men met zo’n hashtag zowel verworven vrouwenrechten als de lacunes die er bestaan, in de vuilbak kiepert. Want dat is feminisme voor mij, simpelweg opkomen voor vrouwenrechten. Hebben vrouwen het goed, dan de rest van de samenleving meestal ook.
Darya Safai, vrouwenrechtenactivist
Feminisme betekent voor mij ‘het streven naar gelijke rechten, kansen en waardigheid voor vrouwen en mannen’.
Dat ik als vrouw ben opgegroeid in een religieuze dictatuur met een systematische genderdiscriminatie, maakt me extra gevoelig voor dit thema.
Nergens word je scherper geconfronteerd met systematische gender-apartheid dan in islamitische landen waar de sharia is ingebed in de wetgeving. Vrouwen hebben er amper basisrechten.