Gelijke kansen V/M, Middenveld 28 maart 2017

Feminisme in het vizier

Fatma Arikoglu, stafmedewerker Gelijke Kansen ELLA

Deze blog over antifeminisme, racisme en mannenrechten verscheen eerder op diggit magazine. 

Feministische mannen, die bestaan. En gelukkig maar. Hoe meer stemmen er zijn die een einde willen maken aan genderongelijkheid en andere vormen van ongelijkheid, hoe beter. Volgens sommigen kan de aanwezigheid van mannen in feministische debatten het imago van feminisme ten goede komen. Immers, niet zelden worden feministen afgeschilderd als mannenhaters en als het egoïstisch geslacht dat blind zou zijn voor de ongelijkheid die mannen meemaken. Omgekeerd bestaan ook mannelijke – en vrouwelijke – antifeministen die feminisme openlijk verfoeien en zelf een zogenaamde tegenbeweging aanhangen.

Lees verder
Jongeren, Middenveld, Politiek 21 maart 2017

Ode aan mijn vader

Tracy Tansia, parlementair medewerker CD&V, vice-voorzitter Vrouwenraad

De eerste feminist die ik ooit heb ontmoet was mijn vader. Onze opvoeding was een mix van de traditionele Afrikaanse en westerse (Belgische) opvoeding. Mijn vader heeft me altijd gezegd dat, ondanks het gepest omwille van mijn huidskleur, ik trots moest zijn op mijn roots. Hij zei dat ik nooit beschaamd mocht zijn voor mijn afkomst. Nooit. Zwart zijn is geen beperking.

Lees verder
Bekende Vlaming, Cultuur, Media 15 maart 2017

Geslachte(n) talenten

Veerle Malschaert, comédienne, V/M met talent

Heeft talent een geslacht? Maakt het iets uit of iets wel of niet gemaakt of uitgevoerd wordt door een man of door een vrouw? Maakt het iets beter of slechter? Je denkt nu misschien spontaan: nee, uiteraard niet. We willen toch geen waardeoordeel vellen en iemand discrimineren op grond van iemands sekse. We zijn toch niet seksistisch? Daar zijn we toch allang voorbij anno 2017?

Lees verder
Media, Mensenrechten, Middenveld 8 maart 2017

Internationale Vrouwendag: Waarom? Alleen al daarom!

Elien Spillebeen, reportagemaker en vredesvrouw

‘Is een internationale vrouwendag nog wel nodig?’ Lang zullen ze er niet over hebben nagedacht op de redactie van Knack toen ze de vraag voor volgende week moesten bepalen. Het antwoord zal ongetwijfeld variëren van ‘Ja, maar…’ tot ‘Nee, maar…’. Op 8 maart zal de vrouw en de samenleving in verschillende lijstjes, opinies en reportages op de korrel worden genomen. En we doen er maar beter aan mee.

Lees verder
Bekende Vlaming, Cultuur 27 februari 2017

Een tevreden feministe

Diane Broeckhoven, schrijver/journalist

Als iemand me als feministe catalogiseert, spartel ik automatisch een beetje tegen. Wellicht ben ik teveel beïnvloed door het beeld van militante vrouwen die met geheven vuisten baas in eigen buik wilden zijn -terecht overigens- of die meer recent met ontblote borsten een taart in het gezicht duwen van iemand waar ze het niet mee eens zijn. Feministen zijn soms een tikkeltje agressief en meestal ergens tegen, zelden ergens voor. Op Facebook herken je hen in deze digitale tijden vaak aan posts over hun weelderig tierende schaam- en okselhaar. Ik hou daar niet van. Ik bedoel: ik wil er niet mee geassocieerd worden. Niet uit preutsheid of omdat ik een Brazilian wax of landingsbaan-adept zou zijn– niets is minder waar- maar omdat ik geen boodschap heb aan andermans intieme fysieke bijzonderheden.  

Lees verder
Academisch 20 februari 2017

Omdat ik zelf twee dochters heb

Johan de Wilde, opleidingshoofd kleuteronderwijs Odisee & blogger Kleutergewijs

Het moet 2001 geweest zijn. Ik verrichtte wat hand- en-spandiensten voor een Peruaans netwerk dat  ijverde voor het recht van elk meisje om naar school te gaan. Waar ook in het land, tot welke bevolkingsgroep ze ook behoorde. De groep van gerenommeerde nationale en internationale organisaties, inclusief vertegenwoordigers van allerhande ministeries rondde in die dagen een uitgekiende strategie af. Eerst had het netwerk het idee van de sociale verandering legitiem gemaakt in de ogen van de maatschappelijke elite. Dan hadden ze de meisjes en hun leerkrachten gemobiliseerd. Netwerk werd beweging. Ik hoorde meisjes het woord nemen en slagkracht geven aan het idee. De leiders van het volk die er eerst ontvankelijk voor gemaakt waren, zich er langzaamaan hadden mee geïdentificeerd, moesten hun verantwoordelijkheid opnemen en doen wat gedaan moest worden. Zo geschiedde. De wet, voorgekauwd door het netwerk, werd maanden later gestemd.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Jongeren, Sport 9 februari 2017

De Gouden Schoen: Tessa Wullaert schrijft geschiedenis

Haydée De Loof, Work in Heels

Woensdagavond werd de ‘Gouden Schoen’ uitgereikt en voor het eerst was er zowel een gouden schoen voor de mannen als voor de vrouwen. Tot vorig jaar konden vrouwen slechts aanspraak maken op de ‘Gouden Pump’. Niet voor hun sportprestaties, wel voor het bezitten van de titel ‘knapste voetballersvrouw’. Iedereen die eventjes op mijn site rondstruint zal weten dat ik helemaal niks tegen pumps heb. Voor mij zijn pumps elegante schoenen waarmee ik mijn eigen stijl kan vormgeven. Ik kan ze ook gewoon uitlaten als ik dat wil, dat is het fijne eraan. Niemand dwingt me om die aan te doen.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Jongeren, Middenveld 6 februari 2017

Eendracht maakt kracht

Daphne Rasschaert, alumna Gender en Diversiteit, auteur van ‘Gezocht: Femanisten’, zij-kant

Zanger Ian Thomas vertelt zelfverzekerd dat hij make-up draagt, Obama huilt op zijn afscheidsspeech voor miljoenen kijkers wanneer hij zijn vrouw Michelle bedankt en Brits journalist Tim Samuels houdt in zijn boek Waar is mijn speer een betoog voor een nieuwe mannelijkheid. Langzamerhand slaan meer en meer mannen barsten in de traditionele mannelijke gendernormen. Ze ervaren hoe die maatschappelijke verwachtingen hun keuzevrijheid beperken en weigeren eraan te conformeren. Als jonge feministe ben ik blij met deze mannelijke frontrunners en vind ik het tijd voor een emancipatiebeweging van vrouwen én mannen samen, voor vrouwen en mannen samen.

Lees verder
Jongeren, Varia 30 januari 2017

De man: in vele opzichten een partner

Haydée De Loof, Work in Heels

De strijd om gelijke rechten voor mannen en vrouwen wordt wel eens verward met een strijd tussen mannen en vrouwen. Als ik “vrouwen aan de macht!” hoor, ben ik eerder geneigd om mij te verslikken in mijn muntthee dan om joelend met een wapenschild de straat op te lopen. Vrouwen aan de macht? Alsjeblieft, neen! Vrouwen en mannen samen aan de macht? Met veel plezier.

Lees verder
Gezondheid, Varia 23 januari 2017

Idealistische trekkie

Marijn Depraetere, ervaringsdeskundige geestelijke gezondheidszorg

Als negenjarige koos ik kapitein Jean-Luc Picard als vader. Mijn echte vader lag in de zetel naast de mijne zijn roes uit te slapen. Met het sterrenschip de USS Enterprise doorkruiste Captain Picard elk weekend de donkere, kille ruimte. We gingen samen op ontdekkingstocht, omringd door mensen en andere levende wezens die er allemaal anders uitzagen. Ze waren allen uniek. Vrouw, man of onbepaald: je droeg hetzelfde uniform. Bruin, blank, groen of schubben: alle beroepen waren gelijkwaardig. Je werd gerespecteerd in de gewoontes en culturen van het eigen volk, zolang je er maar niemand anders pijn mee deed. Wat een idealistische droom, Captain.

Lees verder
Academisch, Cultuur, Gelijke kansen V/M, Middenveld 16 januari 2017

Because it’s still a timeless man’s world

Annouk Brebels, beleidsmedewerker Liberale Vrouwen

De nieuwe tentoonstelling in het Gallo Romeins museum in Tongeren combineert de hedendaagse kunstfotografie van Marc Lagrange met archeologische artefacten uit de romeinse tijd. Het thema van de tentoonstelling is ‘vrouwelijke schoonheid’. Het schoonheidsideaal bij de Romeinen baseerde zich op Venus, de godin van schoonheid. Ook bij de portretten van Marc Lagrange ziet de toeschouwer het ideale schoonheidsideaal van de vrouw in een hedendaagse context. Het experiment om kunst met archeologie te combineren lijkt weliswaar geslaagd in de tentoonstelling.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Middenveld 3 januari 2017

Een vrouwenbeweging is meer dan nodig

Magda De Meyer, voorzitter Vrouwenraad

Wie denkt dat alles geregeld is en de vrouwenbeweging dus overbodig geworden is, kijkt niet verder dan zijn neus lang is. Zelfs als dat zo zou zijn en er niets meer te bereiken valt, dan nog moeten we constant waakzaam zijn. Want mensen- en vrouwenrechten worden al te vlug en te gemakkelijk teruggeschroefd. Kijk naar wat er in Afghanistan gebeurd is, ooit een welvarend land met meisjes en vrouwen die studeerden en werkten.

Lees verder
Academisch, Gelijke kansen V/M 20 december 2016

Wie zal haar vinden?

Katlijn Malfliet, Vicerector Diversiteitsbeleid KULeuven

Vrouwen worden verheerlijkt of verguisd, maar niemand  blijft onberoerd bij vrouwenprofielen. “Diva’s, macha’s, bitches en mietjes”, lezen we in De Standaard van vrijdag 27 mei 2016. In dat artikel ging het over de vraag of vrouwelijke politici harder voor elkaar zijn dan mannelijke.

Aan onze KU Leuven is het niet anders. Het beeld van de mannelijke  professor met kalend hoofd en  grijze baard blijft hardnekkig de geesten doordrenken, ook die van onszelf; niemand ontsnapt aan ingeburgerde stereotypen.

Lees verder
Bekende Vlaming, Media, Sport 8 december 2016

Wanneer mogen jongens bloemenmeisjes zijn?

Otto-Jan Ham, tv-presentator ‘De Ideale Wereld’ Canvas

Het was de wielerzesdaagse van Gent en ik werd verondersteld om voor één welbepaald onderdeel, ik ben vergeten welk onderdeel precies, de bloemen te overhandigen aan de winnaars.

Het was een bewogen avond. Om te beginnen waren mijn vriendin en ik iets te laat. Volgens mijn vriendin ligt dat aan mij omdat ik altijd veel te laat op zoek ga naar een babysit. Daar heeft ze trouwens wel een punt.

Lees verder
Media, Varia 1 december 2016

Zelfreflectie in een spiegel van 101 maatschappelijke veroordelingen

Anouck Meier, onderneemster, freelance copywriter & blogger
Anecdote Anthology

Een paar honderd woorden om toe te lichten wat voor feminist ik ben. Een uitdagende oefening in bondigheid, want er is wellicht geen enkel onderwerp waarover ik zo graag en lang uitweid als over feminisme. Tot spijt van wie het benijdt. En – u raadt het al – zo zijn er wel een paar.
Om de oefening in zelfreflectie in goede banen te leiden, stel ik u een handig instrument voor: de Stereotiepe Typologie der Hedendaagse Feministen. Een feilloos model om te analyseren aan welke onwankelbare vooroordelen over feministen u al dan niet voldoet.

Analyseert u even met me mee?

Lees verder
Beleid, Politiek 24 november 2016

Seksisme in de politiek

Stephanie D’Hose,  Open VLD-gemeenteraadslid Gent

Ik heb mezelf nooit beschouwd als een feministe of een Dolle Mina, en het is mij al zeker niet met de paplepel in gegeven. Ik kom net als zovelen, uit een modaal gezin, met een klassiek rollenpatroon tussen vader en moeder. Heel af en toe de afwas en het gras afrijden, tot zover was mijn papa een nieuwe man.

In de loop der jaren en met het steeds hard knokken aan mijn carrière, is de girl power in mij beginnen groeien.
Het begon op mijn eerste job, op het kabinet van vice-minister-president Fientje Moerman. Op een receptie onder kabinetten, wou een vooraanstaand politicus mij onderwerpen aan de potloodtest. En als ik daarvoor geslaagd was, ‘mocht ik starten op zijn kabinet’.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Gezondheid 18 november 2016

“Zeg, is het niet vervelend zo als enige man?”

OVER BARINGS- en ANDERE RECHTEN
Tom Van den Broeck, vroedvrouw/lactatiekundige bij La Madrugada

Dat hebben die van de Vrouwenraad goed gezien: om aan de vooravond van de internationale mannendag een man in een typisch vrouwenberoep (in casu: vroedvrouw) iets te laten schrijven over feminisme … een ongewone invalshoek. Sowieso vinden veel mensen het ongewoon dat je als man het beroep van vroedvrouw uitoefent. Ik word er om de haverklap op gewezen dat het toch wel apart is om enkel met, rond, door, onder, tussen en voor vrouwen te werken. Terwijl ik daar zelf nooit bij stilgestaan heb vroeger. Ik ben trouwens niet de enige man hoor, maar dik gezaaid zijn we (nog?) niet. Tot nader order ben ik wel de enige (!) mannelijke lactatiekundige (of: borstvoedingsspecialist) van Vlaanderen.

Lees verder
Business, Gelijke kansen V/M 7 november 2016

It takes two to tango…

Erwin Ollivier, General Manager Athlon/DLL

Ik ben nu goed 9 maanden ver in mijn rol als corporate gender equality ambassador (het klinkt bijna symbolisch) en heb ondertussen best al wat groot- en kleinsschalige activiteiten meegemaakt rond gendergelijkheid. En één ding valt mij telkens weer op wanneer ik de zaal rondkijk: WAAR ZIJN IN HEMELSNAAM DE MANNEN!? Ze lopen verloren tussen de grote aantallen vrouwelijke deelnemers. Zowel de vrouwen als die enkele mannen komen steeds uiterst geëngageerd en strijdbaar over, maar helaas zitten de mannen die ik dan ontmoet zelden in functies die zwaar op het beleid binnen hun bedrijf kunnen wegen.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Jongeren, Middenveld 27 oktober 2016

Constructiefout in het onderwijs en de samenleving

Sofie Strubbe blogt op www.perfectdayforapicnic.be

Ik zat bijna te huilen bij de reportage over zindelijkheid in het kleuteronderwijs op Pano gisterenavond. Voor wie het gemist heeft: heel veel huilende kleuters, veel natte broeken en enkele ploeterende kleuterjuffen die ons eeuwigdurende respect verdienen. Kleuterjuffen hollen van de ene kakkebroek naar de andere, en hebben amper de tijd om de kinderen iets te leren.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Media 24 oktober 2016

Beelden en voorbeelden

Geertje De Ceuleneer, coördinator Diversiteit VRT

Natuurlijk ben ik een feministe. Uit mededogen met mannen. Niet elke man vindt het zo leuk om gezinshoofd en belangrijkste kostwinner te zijn. Eeuwenlang moest hij zich opofferen in de strijd en als er mensenlevens op het spel staan, wordt hij als laatste gered. Flink moeten zijn, niet huilen, uiteraard houden van wiskunde en voetbal, handig zijn in klusjes, besluitvaardig door het leven gaan. Neen, dames, we moeten die mannen wat ontzien en onze verantwoordelijkheid opnemen.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Jongeren 13 oktober 2016

Wat maakt(e) me tot de feministe van vandaag?

Ashley Vandekerckhove, student Genderstudies

De volgende gebeurtenissen zijn maar enkele van de belangrijke voorvallen in mijn leven die mij als feministe hebben geschapen. Als vrouw zijnde in deze androcentrische, patriarchale wereld kan ik nog veel meer voorbeelden geven, maar ik heb me op deze gebeurtenissen geconcentreerd omdat deze de scharniermomenten van mijn (feministisch) leven vormen. Daarnaast zou ik heel graag Misha Verdonck willen bedanken voor het nalezen van deze blog.

Lees verder
Gelijke kansen V/M, Jongeren, Sport 11 oktober 2016

Voetbal – Presentatie boven Prestatie

Joye Desmedt, genderstudies Leeds

Vrouwenvoetbal: een begrip met ingebakken vooroordelen, maar met veel potentieel. Kortom, een sport vergezeld van weerstand in de vorm van materiële en culturele hindernissen, die ikzelf als jonge speelster aanvoelde, en vandaag nog steeds vrouwen van het veld houdt. Gelukkig lijken we wel op een keerpunt te staan: de Belgische Red Flames zijn voor het eerst geselecteerd voor het Europees Kampioenschap Voetbal 2017 dat gespeeld zal worden in Nederland. De bijhorende representatie is cruciaal om het verzet tegenover voetballende vrouwen te ontmantelen.

Lees verder
Jongeren, Middenveld 10 oktober 2016

Feminisme is nog niet af

Nozizwe Dube, voorzitster Vlaamse Jeugdraad

Ik ben niet meer op zoek naar semantische discussies over de term ‘feminisme’. Ik ben ze beu. Zeker omdat er velen zijn die ze gebruiken om meer diepgaande discussies over feminisme te belemmeren. Ik wil gelijkheid.

Lees verder
Academisch 3 oktober 2016

Onmogelijk om (g)een feminist te zijn

Prof. Dr. Ignaas Devisch, UGent

Het is even onmogelijk geen feminist te zijn als er wel een te zijn. Met die cryptische gedachte wil ik aan de slag om uit te leggen wat het kan betekenen om zich als man over het feminisme te buigen.

Ik zou er mij makkelijk kunnen van afmaken en het houden bij een politiek correct betoog over gelijke kansen. Als man een common sense pleidooi houden voor gelijke maatschappelijke genderposities en voor de opwaardering van de vrouw in de samenleving, is me te makkelijk.

Lees verder
Varia 22 september 2016

Feminisme volgens mijn moeder

Sigrid Lapiere, alleenstaande mama

We waren met vier. Vier kleine kinderen tussen 7 en 15 jaar met één moeder. Een vader was er niet meer. Dood. Uit het leven gesnokt. Mijn moeder was toen nog een jonge vrouw van goed veertig jaar. De dood van mijn vader reduceerde haar tot weduwe en wij, de kinderen, tot half-wezen. Alles krijgt wel een naam. Hoe het dan verder moet als jonge vrouw met vier kinderen, daar was geen term voor. Of toch wel. Maar dat besef kwam later pas.

Lees verder
Gelijke kansen V/M 19 september 2016

Emancipatie voor mijn zoontje

Celia Ledoux

Ik heb de krantenkop gezien, ja. Vrouwen moeten meer zorgen als ze deeltijds werken.
Maar er zit een oudere kop in mijn hoofd. Voor één op vijf papa’s is hun eigen baby de eerste die ze vasthouden. Dertig procent weet niet hoe ze een baby moet vasthouden.

Lees verder